Werken met de meldcode kindermishandeling: een extra uitdaging bij nieuwkomersgezinnen

70% van de aandachtsfunctionarissen die werken met de meldcode kindermishandeling vindt het heel moeilijk daarover in gesprek te gaan met ouders in nieuwkomersgezinnen. 56% van de aandachtsfunctionarissen geeft aan dat het signaleren van kindermishandeling bij nieuwkomersgezinnen (veel) moeilijker is dan bij andere gezinnen. Ze geven aan dat dit komt door een gebrek aan kennis en ervaring met verschillende culturen. Dit maakt het lastig om signalen van kindermishandeling te objectiveren of ze zijn bang dat ze op basis van vooroordelen overhaaste conclusies trekken. Ook een taalbarrière, het gebrek aan tijd en/of het ontbreken van een vertrouwensband met de ouders helpen niet mee om de meldcode bij nieuwkomersgezinnen zorgvuldig uit te voeren.

Van de respondenten is 82% van mening dat pedagogisch medewerkers, docenten en jeugdverpleegkundigen extra scholing of training nodig hebben om de stappen van de meldcode goed uit te kunnen voeren bij nieuwkomersgezinnen. De respondenten willen dat professionals meer kennis over culturele opvattingen over opvoeding en kindermishandeling krijgen. Ook zou het helpen als ze trainingen in gespreksvaardigheden krijgen om de handelingsverlegenheid weg te nemen. Ze pleiten er voor vaker tolken te kunnen inzetten en nauwer samen te werken met organisaties die betrokken zijn bij nieuwkomersgezinnen.

Aanbevelingen
Pharos doet een aantal aanbevelingen die organisaties, professionals en aandachtsfunctionarissen helpen de stappen van de meldcode ook in nieuwkomersgezinnen goed te doorlopen. Pharos pleit er voor professionals in cultuursensitiviteit te trainen, beter te faciliteren en sleutelpersonen in te zetten. Lees alle aanbevelingen in het volledige rapport.

Lees hier de publiekssamenvatting.