10 mei 2023

Terug naar de tekentafel voor goede kinderopvang!

Een kind krijgen is één van de allermooiste dingen van het leven. Alleen de afgelopen jaren komt daar voor de geboorte van je kindje al een enorme stressfactor om de hoek kijken: kinderopvang. We kunnen er lang en kort over praten, maar er is echt een gigantisch tekort aan personeel en plekken in de kinderopvang. Pedagogisch professionals lopen al vijf jaar op het laatste restje van hun tandvlees en ouders staan geregeld voor een dichte deur. Of komen er zelfs niet meer tussen. Een wachtlijst van 2 tot 4 jaar is in grote steden inmiddels normaal.

Het besluit van het kabinet om de stelselherziening van de kinderopvang opnieuw te gaan bekijken, heeft voor een enorme opluchting gezorgd in de kinderopvang. Het nobele streven van het kabinet om de kinderopvang ‘bijna gratis’ te maken, zou ervoor hebben gezorgd dat de vraag met 30% zou toenemen. Ik neem je graag even mee in de rekensom: vandaag de dag is er al een tekort van 7000 mensen en dat loopt op naar 32.500 in 2032. De dubbele vergrijzing is nog minstens een decennium aanjager van dit personeelstekort. En dan hebben we het nog niet eens over de 2 miljoen vierkante meter die er in opvangcapaciteit bij moet komen om de 30% groei te huisvesten.

Terug naar de tekentafel
En voor dat u nu denkt: is het dan alleen maar kommer en kwel? Absoluut niet. Want Nederland staat ontzettend hoog op alle lijstjes als het gaat om de beste kinderopvang in Europa, zelfs de rest van de wereld. Maar als we dit willen behouden, moeten we terug naar de tekentafel en aan de slag om een systeem te bedenken dat wel werkt. Zodat er toegankelijke, liefdevolle en betaalbare kinderopvang in de buurt is. Dat is wat we allemaal willen. Daarvoor is een zorgvuldig doordacht stelsel nodig met voldoende personeel, een uitvoerder die het ziet zitten en genoeg locaties. Alleen dan kunnen we de hoge kwaliteit bieden waardoor kinderen zich kunnen ontwikkelen en ouders kunnen werken. Kinderen en ouders die de kinderopvang het hardst nodig hebben, komen er in het vorige ontwerp bekaaid vanaf. De inkomensafhankelijke combinatiekorting wordt opgeofferd om ‘bijna gratis’ te bekostigen. Voor deze mensen wordt de kinderopvang juist duurder en verkleint het de kansengelijkheid. Voor andere ouders betekent een te snelle groei van de sector geen wachtlijst maar een weigerlijst. Dat moeten we met z’n allen niet willen.

En wat nu?
Je hebt maar één keer de kans om het goed te doen, zei minister Van Gennip terecht. En die handschoen pakken we dan ook graag op, want nu is het moment om het goed te doen. Als we de liefdevolle kinderopvang willen behouden, moeten we als de wiedeweerga aan de slag met het aantrekkelijker maken van werken in de kinderopvang en genoeg plekken weten te realiseren. Daarbij hebben we niet de luxe om oplossingen uit te sluiten. Je kan pas gaan bouwen, als je een stevig fundament hebt. Dat zijn al die professionals in de kinderopvang. Dat moet eerst op orde zijn, voordat we samen verder gaan om het beste voor kinderen, ouders en medewerkers voor elkaar te krijgen!

Dit artikel verscheen vandaag als opinieartikel in de Telegraaf.