Opinie: Terug naar de bedoeling. Het kind op 1 in plaats van het systeem

Uit de rapporten van SEO en Decisio blijkt wat wij vol vertrouwen hadden verwacht van de huidige PE-gelieerde partijen in onze sector: er stroomt geen geld de sector uit en de wijze waarop een organisatie is gefinancierd of welke rechtsvorm deze heeft, maakt niets uit voor de kwaliteit. Ouders wisten dit al lang – zij kijken vooral of er een plek in de buurt is die bij hen past. Als je je grootste goed, je pasgeboren kindje of je peuterpuber, toevertrouwt aan een ander dan is de belangrijkste meetlat ‘dat het goed voelt’. Veel ouders bekijken hopelijk de rapporten van de GGD. Een klik met de pedagogisch professional en een locatie die je omarmt als veilig en vertrouwd tweede huis, is vervolgens de echte sleutel tot een succesvolle match. Of dat profit of nonprofit is, interesseert werkelijk niemand, zo horen wij vaak van de oudervertegenwoordigers – en dat blijkt ook uit de rapporten.

Kersenplukken
In aanloop naar de grootste stelselherziening ooit, komen we een hoop kersenplukkers tegen. Niets menselijks is ons vreemd en er staat ook veel op het spel. Maar je kunt het ook niet doen. Je kunt beide rapporten van kaft tot kaft lezen en de historie en opbouw van de sector gewoon serieus nemen. Ja, er zijn kennelijk verschillen in prijs en in vestigingsplek. Maar ik weet nog heel goed hoe ik als bestuurder van een kinderopvangorganisatie moest knókken om een plekje te krijgen in het VE-aanbod – zónder de subsidie die de peuterspeelzalen wel kregen. Hoe ik moest knokken om een redelijke huur van de gemeente te krijgen – terwijl 100 meter verderop de collega relatief goedkoop inwoonde bij een school. Iedereen in de sector weet dit. Dus laten we geen kersenplukken maar realistisch kijken. We hebben tenslotte een voorbeeldfunctie voor de duizenden kinderen die we jaarlijks opvangen.

Mooie voorbeelden
Er is in de sector grote behoefte aan een stop op het zaaien van verdeeldheid en de beschuldigende vinger die wordt gewezen naar partijen die het niet goed zouden doen. Rotte appels heb je (helaas) overal dus laten we zorgen dat we organisaties gaan beoordelen op wat ze leveren. Iedereen functioneert binnen hetzelfde zeer strikt gereguleerde speelveld. Als je alle organisaties vervolgens langs de lat legt op drie kernelementen: kwaliteit, oudertevredenheid en medewerkerstevredenheid, dan weet je of een organisatie goed werkt. Dit zijn de key performance indicators voor iedere organisatie. Laten we dáár op focussen. Aanvullende eisen op het gebied van schuldenlast en winstuitkeringen zoals hoogleraar Arnoud Boot adviseert, kunnen een extra zekerheid geven dat de achtergrond van aanbieders in de kinderopvang geen verschil maakt. Laten we tenslotte een voorbeeld nemen aan zes grote organisaties, profit en non profit, die elkaar hebben gevonden op de overeenkomsten, de kwalitatieve inhoud en de uitgesproken gezamenlijke ambitie om de sector naar een nog hoger niveau te brengen met een Kwaliteitscode Kinderopvang.

Terug naar de bedoeling: Het kind op plek 1. Niet het systeem.
De kinderopvang in Nederland behoort tot de absolute wereldtop. Dat je als ouder kunt kiezen wat het beste is voor je kind, daar gaat het echt om. En gelukkig zijn er dankzij het open stelsel in Nederland veel verschillende soorten opvang om uit te kiezen. Laten we nu ophouden met het gekissebis over Haagse problemen en bijbehorende Haagse systemen. Systemen zorgen niet voor kinderen, dat doen ménsen. Onze opgave is om ervoor te zorgen dat ouders kunnen kiezen voor opvang in de buurt die bij hun kind past en kunnen werken als ze dat willen.

Als je kunt bewijzen goede, liefdevolle zorg en opvang te bieden, dan mag je opvang aanbieden. Zo simpel moet het zijn.

Emmeline